28 Охир, онҳо халқи беақланд*,

Фаҳму фаросате надоранд.+

 3 Буққа хӯҷаинашро

Ва хар охури соҳибашро медонад,

Аммо Исроил маро* намешиносад,+

Халқи ман аз рӯйи фаҳм амал намекунад».

22 «Халқи ман аблаҳ аст,+

Онҳо маро писанд намекунанд,

Онҳо фарзандони бе ақлу фаҳманд,

Ба бадӣ кардан ақлашон мерасаду ба некӣ кардан не».

Азбаски ту донишро рад кардӣ,+

Ман низ туро рад мекунам, то ки коҳини ман набошӣ.

Азбаски шариати* Худоятро фаромӯш кардӣ,+

Ман низ писаронатро фаромӯш мекунам.