13 Ман, Яҳува, Худои ту, дасти ростатро гирифта,

Ба ту мегӯям: “Натарс. Ман ба ту ёрӣ медиҳам”.+

 2 Вақте аз обҳо гузарӣ, ман бо ту хоҳам буд+

Ва дарёҳо туро ғарқ нахоҳанд кард.+

Вақте аз оташ гузарӣ, намесӯзӣ

Ва алангаи он ба ту зараре намерасонад,

 2 Яҳува, ки туро офаридаасту ҳаст кардааст+

Ва аз рӯзи зода шуданат мададгори туст, чунин мегӯяд:

“Натарс, эй бандаам Яъқуб,+

Ва, эй Ешурун*,+ ки туро интихоб кардаам.