-
Ирмиё 49:19–21Китоби Муқаддас — Тарҷумаи Дунёи Нав
-
-
19 Касе мисли шере+ дар бешазори сердарахти соҳили Урдун бар чарогоҳҳои ором хоҳад омад, вале ман дар як лаҳза тавре мекунам, ки онҳо рӯ ба гурез оранд. Ман бар вай интихобшудаеро таъйин мекунам. Кист мисли ман ва кӣ ба ман баробар шуда метавонад? Кадом чӯпон бар зидди ман истодагӣ карда метавонад?+ 20 Аз ин рӯ, эй мардум, бишнавед, ки Яҳува бар зидди Адӯм чӣ ҳукме баровардааст ва бар зидди сокинони Темон+ чӣ нияте кардааст:
Баррачаҳои рамаро кашола карда хоҳанд бурд.
Аз пушти онҳо ӯ чарогоҳашонро хароб мекунад.+
21 Аз садои афтоданашон замин ба ларза омад.
Фиғоне ба гӯш мерасад.
Садое то ба баҳри Сурх+ шунида мешавад.
-