2 Он фаришта бо овози баланд фарёд зада гуфт: «Фурӯ ғалтид! Бобили бузург фурӯ ғалтид!+ Вай ҷойи зисти девҳо ва макони ҳар рӯҳи* нопок ва ҳар парандаи нопоку нафратангез шуд.+

9 Подшоҳони замин, ки бо ӯ зино* мекарданду ҳамроҳаш шарм надошта бодабдаба мезистанд, аз дидани дуди сӯхтори вай гиря мекунанд ва барои ӯ аз ғаму андуҳ ба синаашон мезананд.