18 Дар он рӯз Яҳува бо Абром аҳд баста+ гуфт: «Ин заминро ба насли ту медиҳам,+ аз дарёи Миср то дарёи бузург, яъне Фурот:+

8 Ман фуруд меоям ва онҳоро аз дасти мисриён халос мекунам.+ Ман онҳоро аз Миср берун бароварда, ба замини некуву васеъ меорам, ба замине, ки ширу асал дар он ҷорист,+ замини канъониён, ҳиттиён, амӯриён, фариззиён, ҳиввиён ва ябусиён.+

24 Барои ҳамин ман ба шумо гуфтам: “Шумо замини онҳоро соҳиб мешавед, заминеро, ки ширу асал дар он ҷорист,+ ва ман онро ба шумо медиҳам. Ман Яҳува, Худои шумо, ҳастам, ки шуморо аз халқҳои дигар ҷудо кардаам”.+

3 Ту, эй Исроил, гӯш андоз ва онҳоро бодиққат риоя кун, то дар замине, ки дар он ширу асал ҷорист, ҳаёти хуб дошта бошӣ ва сершумор шавӣ, ҳамон тавре ки Худои бобоёнат, Яҳува, ба ту ваъда додааст.