11 Исроилиён он чиро, ки дар назари Яҳува бад буд, ба амал оварданд ва Баалҳоро парастиш намуданд.+

17 Лекин онҳо ба доварон низ гӯш намедоданд, балки хиёнаткорона худоёни дигарро парастиш мекарданд* ва ба онҳо саҷда мебурданд. Онҳо зуд аз роҳе, ки бобоёнашон бо он рафта, амрҳои Яҳуваро риоя менамуданд, дур шуданд+ ва мисли онҳо амал накарданд.

8 Ин халқ аз рӯзе, ки онҳоро аз Миср берун овардам, то ба имрӯз чунин мекард. Онҳо маро тарк карда,+ ба худоёни дигар хизмат менамуданд+ ва бо ту низ ҳамин тавр мекунанд.

17 Азбаски онҳо маро тарк карданд ва ба худоёни дигар қурбониҳо оварда дуд мебароранд,+ то ки бо тамоми амали дастҳояшон+ маро ба хашм оранд, ғазаби ман бар зидди ин макон аланга мегирад ва хомӯш намешавад”.+