16 Яҳува ба Мӯсо гуфт: «Инак, ту ба бобоёни худ мепайвандӣ* ва ин халқ дар замине, ки ба он мераванд, ба ман хиёнат карда, худоёни бегонаро, худоёни гирду атрофашро, парастиш хоҳад кард*.+ Онҳо аз ман рӯ мегардонанд+ ва аҳдеро, ки бо онҳо бастаам, мешикананд.+

6 Дар соли нуҳуми Ҳушаъ подшоҳи Ошур Сомарияро забт кард+ ва халқи Исроилро асир карда,+ ба Ошур бурд ва онҳоро дар Ҳалаҳ ва Ҳобӯр, дар назди дарёи Ҷӯзон,+ ва дар шаҳрҳои Модай сокин кард.+

7 Ин барои он рӯй дод, ки халқи Исроил бар зидди Худояшон Яҳува, ки онҳоро аз Миср бароварда, аз дасти фиръавн, шоҳи Миср, халос карда буд,+ гуноҳ карданд. Онҳо худоёни дигарро парастиш намуданд*,+