10 Вақте Самуил қурбонии сӯхтаниро пешкаш мекард, фалиштиён наздик омаданд, то бо исроилиён биҷанганд, ва бо амри Яҳува дар он рӯз аз осмон раъди сахте ғуррид+ ва Худо фалиштиёнро бесаранҷом кард+ ва онҳо дар пеши исроилиён шикаст хӯрданд.+

11 Он гоҳ Осо аз Худояш Яҳува илтиҷо карда+ гуфт: «Эй Яҳува, ту қодир ҳастӣ, ки ҳам ба касони сершумор ва ҳам ба касоне, ки қудрат надоранд, ёрӣ диҳӣ.+ Эй Худоямон Яҳува, ба мо ёрӣ бидеҳ, чунки мо ба ту таваккал мекунем+ ва ба номи ту бар зидди ин мардум баромадаем.+ Эй Яҳува, ту Худои мо ҳастӣ. Нагузор, ки инсони хокӣ аз ту зӯр барояд».+

36 Пас аз ин фариштаи Яҳува баромада, дар урдугоҳи ошуриён 185 000 нафарро зарба зад. Мардум саҳари барвақт хеста, диданд, ки ҳамаи онҳо мурдаанд.+ 37 Санҳериби шоҳи Ошур ақиб гашт ва ба Нинве+ баргашта, дар он ҷо монд.+