17 Аз ин рӯ Худо подшоҳи калдониёнро бар зидди онҳо барангехт+ ва вай ҷавонони онҳоро дар муқаддасгоҳашон+ аз дами шамшер гузаронд+ — вай ба ҷавонмарду бокира ва пиру нотавон раҳме накард.+ Худо ҳама чиро ба дасти вай супурд.+

19 Ӯ хонаи Худоро алов сар дод,+ ҳисори Ерусалимро вайрон кард,+ тамоми бурҷҳои* истеҳкомдорашро сӯзонду ҳамаи чизҳои пурарзишро нобуд кард.+

27 Вале, агар ба ман итоат накунед, рӯзи шанберо муқаддас надоред ва дар рӯзи шанбе аз дарвозаҳои Ерусалим бор дароред, он гоҳ ман дарвозаҳои шаҳрро оташ мезанам. Он қалъаҳои мустаҳками Ерусалимро фурӯ бурда,+ хомӯш нахоҳад шуд”».+

2 «Яҳува, Худои Исроил, чунин мегӯяд: “Рафта, ба подшоҳи Яҳудо, Сидқиёҳу,+ бигӯ: “Яҳува чунин мегӯяд: “Инак, ман ин шаҳрро ба дасти подшоҳи Бобил медиҳам ва ӯ онро оташ мезанад.+

10 Ҳатто агар шумо тамоми лашкари калдониёнро, ки бар зиддатон меҷанганд, торумор кунед ва аз онҳо фақат захмдоронашон боқӣ монанд, онҳо аз хаймаҳояшон бархеста, ин шаҳрро оташ хоҳанд зад”».+

8 Калдониён хонаи подшоҳ ва хонаҳои мардумро оташ заданд+ ва деворҳои Ерусалимро вайрон карданд.+