14 Он гоҳ Яҳува ба ман гуфт: «Пайғамбарон ба номи ман дурӯғро пешгӯйӣ мекунанд.+ Ман онҳоро нафиристодаам ва ба онҳо амр нафармудааму сухан нагуфтаам.+ Онҳо аз дили фиребкори худ ба шумо пешгӯйӣ мекунанд, руъёи дурӯғ мебинанд ва фоли беҳуда мекушоянд.+

21 Ман пайғамбаронро нафиристодаам, вале онҳо медаванд.

Ба онҳо сухан нагуфтаам, вале онҳо пешгӯйӣ мекунанд.+

15 “Ман онҳоро нафиристодаам ва онҳо аз номи ман суханони дурӯғро пешгӯйӣ мекунанд,— мегӯяд Яҳува,— ман шуморо ҳамроҳи пайғамбаронатон, ки ба шумо пешгӯйӣ мекунанд, пароканда ва нобуд месозам”».+

3 Парвардигор Яҳува чунин мегӯяд: “Вой бар ҳоли пайғамбарони аблаҳ, ки аз пеши худ гап мезананд, дар ҳоле ки рӯъёе надидаанд.+