25 Агар ба бечорае аз миёни халқи ман, ба касе, ки назди ту зиндагӣ мекунад, қарз диҳӣ, мисли судхӯр рафтор накун. Аз ӯ қарзро бо фоида талаб накун.+

4 агар гуноҳ карда айбдор шуда бошад, бояд он чӣ дуздидааст, он чӣ бо зӯру фиреб ба даст овардааст, он чӣ ба ӯ супурда шудааст, ҳар он чӣ гум шудаасту ӯ онро ёфтааст 5 ё он чиро, ки дар ҳаққаш қасами дурӯғ хӯрдааст, баргардонад. Ӯ бояд барои он чиз ба пуррагӣ товон диҳад+ ва панҷяки арзиши онро илова кунад. Ӯ инро рӯзе, ки гуноҳаш исбот шавад, ба соҳибаш медиҳад.