28 Эй фарзанди одам, пешгӯйӣ карда бигӯ: “Парвардигор Яҳува дар бораи аммӯниён ва суханони нешдорашон чунин мегӯяд: “Шамшер, шамшер барои куштор кашида шудааст. Он барои куштан сайқал дода шудаасту барқ мезанад.

32 Ту ҳезуме барои оташ мешавӣ,+ хуни ту дар заминат рехта мешавад ва туро дигар ба хотир намеоранд, зеро инро ман, Яҳува, гуфтаам”».