6 Ту ба Миср, ба қамиши шикастае, таваккал мекунӣ, ки кас ба он такя кунад, ба дасташ халида, онро шикоф мекунад. Фиръавн, подшоҳи Миср, барои ҳамаи онҳое, ки ба ӯ таваккал мекунанд, чунин аст.+

5 Дар он вақт фиръавн бо лашкараш аз Миср берун омад+ ва калдониён ин хабарро шунида аз муҳосираи Ерусалим даст кашиданду аз он ҷо рафтанд.+ 6 Он гоҳ паёми Яҳува ба Ирмиё омад: 7 «Яҳува, Худои Исроил, чунин мегӯяд: “Ба подшоҳи Яҳудо, ки шуморо барои маро пурсидан фиристодааст, чунин бигӯед: “Лашкари фиръавн, ки ба ёрии ту меояд, ба замини худ, ба Миср, бармегардад.+

17 Дар ҷанг, вақте барои муҳосира хокрезҳову* ҳисорҳо бардоранд, то бисёриҳоро нобуд созанд, аз лашкари бузургу ҷанговарони сершумори фиръавн фоидае нахоҳад буд.+