30 Эсов ба Яъқуб гуфт: «Зудтар аз ҳамон хӯроки сурх ба ман камтар деҳ, ки аз гушнагӣ мемурам!» Барои ҳамин ӯ Адӯм*+ ном гирифт.

 5 «Шамшери ман дар осмон ғарқи хун мешавад.+

12 Парвардигор Яҳува чунин мегӯяд: “Адӯм аз хонадони Яҳудо қасд гирифт ва бо ин кораш гуноҳи азиме кард.+ 13 Аз ин рӯ Парвардигор Яҳува чунин мегӯяд: “Ман низ дастамро бар Адӯм дароз карда, аз он ҳам инсону ҳам чорпоро нобуд месозам ва онро харобазор мегардонам.+ Аз Темон сар карда то ба Дадон онҳо аз дами шамшер меафтанд.+

11 Яҳува чунин мегӯяд:

1 Рӯъёи Убадё*:

Парвардигор Яҳува дар бораи Адӯм чунин мегӯяд:+

“Бархезед, биёед ба ҷанги ӯ тайёр шавем”.+

4 Адӯм мегӯяд: “Моро валангор карданд, лекин мо баргашта, вайронаҳоро аз нав бино мекунем”, Яҳува, Худои лашкарҳо, бошад, чунин мегӯяд: “Онҳо бино мекунанд, вале ман вайрон мекунам ва онҳо “макони бадӣ” ва “халқе, ки Яҳува то абад маҳкум кардааст” номида мешаванд.+