14 Вале онҳо гӯш надоданд ва мисли бобоёнашон, ки ба Худояшон Яҳува имон надоштанд, гарданшахӣ мекарданд.+ 15 Онҳо дастурҳо, аҳдеро, ки ӯ бо бобоёнашон баста буд,+ ва ёдовариҳоеро, ки барои огоҳӣ дода буд, рад карданд+ ва ба тамоми халқҳои гирду атрофашон, ки Яҳува фармуда буд, ки ба онҳо пайравӣ накунанд,+ пайравӣ мекарданд ва бутҳои бекораро парастиш намуда+ мисли онҳо бекора шуданд.+

4 Мисли падаронатон нашавед, ки пайғамбарон ба онҳо мегуфтанд: “Яҳува, Худои лашкарҳо, чунин мегӯяд: “Илтимос, аз роҳҳои бад ва корҳои бади худ баргардед”,+

Аммо онҳо гӯш надоданд ва маро нашуниданд,+— мегӯяд Яҳува.—