25 Зане, ки духтарчааш рӯҳи нопок дошт, омадани Исоро шунид ва дарҳол назди ӯ омада, худро пеши пойҳояш партофт.+ 26 Ин зан юнонӣ буд ва дар Финиқияи Сурия зиндагӣ мекард*. Вай аз Исо бисёр илтимос кард, ки девро аз духтарчааш берун кунад. 27 Лекин ӯ ба зан гуфт: «Бигзор аввал фарзандон сер шаванд, зеро нони фарзандонро гирифта, пеши сагчаҳо партофтан хуб нест».+ 28 Зан бошад, дар ҷавоб гуфт: «Рост мегӯӣ, тақсирам, лекин сагчаҳо низ нонрезаҳои аз дастархони фарзандон афтидаро мехӯранд». 29 Инро шунида Исо ба вай гуфт: «Барои ҳамин гапат хоҳишат иҷро шуд. Бирав, дев аз духтарат берун шуд».+ 30 Зан ба хонааш рафта, дид, ки духтарчааш дар ҷогаҳ хоб аст ва дев аз вай берун шудааст.+