21 Вале касе, ки ба ман хиёнат мекунад, ҳамроҳам дар сари дастархон нишастааст.+ 22 Фарзанди одам ҳамон тавре меравад, ки пешгӯйӣ шудааст,+ лекин вой бар ҳоли касе, ки ба ӯ хиёнат кунад!»+ 23 Расулон инро шунида аз якдигар пурсидан гирифтанд, ки кадоми онҳо ба чунин кор даст мезада бошад.+

70 Исо дар ҷавоб ба онҳо гуфт: «Магар ман 12 нафари шуморо интихоб накардаам?+ Вале яке аз шумо туҳматгар* аст».+

21 Пас аз гуфтани ин суханон Исо ба изтироб омаду гуфт: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба шумо мегӯям: яке аз шумо ба ман хиёнат мекунад».+ 22 Шогирдон ба якдигар нигоҳ мекарданд ва ҳайрон буданд, ки ӯ инро дар бораи кӣ мегӯяд.+