42 Марде аз Баал-Шолишо+ омада, ба марди Худо 20-то нони ҷавие,+ ки аз навбари ҳосил пухта шуда буд, ва ҳамчунин як халта ғаллаи нав овард.+ Элишоъ гуфт: «Инро ба мардум бидеҳ, то ки бихӯранд». 43 Вале дастёраш гуфт: «Чӣ тавр инро ба 100 кас тақсим кунам?»+ Ӯ гуфт: «Инро ба мардум деҳ, то бихӯранд, зеро Яҳува чунин мегӯяд: “Онҳо мехӯранд ва боз зиёдатӣ мекунад”».+ 44 Вай он озуқаро пеши мардум гузошт ва, чуноне ки Яҳува гуфта буд, онҳо хӯрданду боз зиёдӣ кард.+

33 Аммо шогирдонаш ба ӯ гуфтанд: «Дар ин ҷойи беодам барои сер кардани ин қадар мардум аз куҷо нон ёбем?»+

7 Филиппус ҷавоб дод: «Ҳатто агар ба 200 динор* нон харем, ба ҳамаи онҳо як бурдагӣ ҳам намерасад».