11 Ман шуморо чун нишонаи тавбаатон дар об таъмид медиҳам,+ вале касе, ки баъд аз ман меояд, қудрати бештар дорад ва ман сазовор нестам, ки ҳатто пойафзоли ӯро кашам.+ Он шахс шуморо бо рӯҳи муқаддас+ ва оташ+ таъмид медиҳад. 12 Ӯ бели бодкунӣ* дар даст хирманҷойи худро топ-тоза карда, гандумро дар анбор ҷамъ меорад, коҳрезаҳоро бошад, дар оташи хомӯшнашаванда месӯзонад».+

7 Ӯ эълон мекард: «Баъд аз ман касе меояд, ки қудрати бештар дорад, ва ман сазовор нестам, ки хам шуда, ҳатто банди пойафзоли ӯро кушоям.+ 8 Ман шуморо дар об таъмид медодам, ӯ бошад, шуморо бо рӯҳи муқаддас таъмид медиҳад».+

2 Дар рӯзе, ки Иди Ҳафтаҳоро+ ҷашн мегирифтанд, ҳамаи шогирдон дар як ҷой ҷамъ омаданд.

4 Он гоҳ ҳамаи шогирдон аз рӯҳи муқаддас пур шуданд+ ва бо забонҳои гуногун гап заданд, зеро рӯҳ ба онҳо қобилият бахшида буд.+