6 Вақте рӯзҳои покшавияш баъд аз таваллуди писар ё духтар ба охир расанд, ӯ бояд қӯчқори яксола ё хурдтарро барои қурбонии сӯхтанӣ+ ва кафтарбача ё мусичаеро барои қурбонии гуноҳ пеши коҳин, назди даромадгоҳи хаймаи ҷомеъ, биёрад.

8 Агар зӯри вай ба гӯсфанд нарасад, ӯ бояд ду мусича ё ду кафтарбача биёрад:+ якеро барои қурбонии сӯхтанӣ ва дигареро барои қурбонии гуноҳ. Коҳин барояш товон медиҳад ва ӯ пок мешавад”».