18 «Дар Ерусалим, ки ба он ҷо равонаем, Фарзанди одам ба дасти коҳинони калон ва шариатдонон супорида мешавад. Онҳо ӯро ба марг маҳкум мекунанд+ 19 ва ба дасти халқҳои дигар месупоранд, он халқҳо бошанд, ӯро мазоқу масхара мекунанд, қамчин мезананд+ ва дар сутун ба қатл мерасонанд, лекин ӯ дар рӯзи сеюм зинда мешавад».+

14 Чуноне ки пайғамбар Мӯсо дар биёбон мори мисинро боло бардошт,+ Фарзанди одам низ бояд боло бардошта шавад,+

32 Ман бошам, вақте аз замин боло бардошта мешавам*,+ ҳар гуна одамонро сӯйи худ ҷалб мекунам».