11 Ба ман бовар кунед, ки Падар бо ман якдил асту ман бо Падар. Агар ба ман бовар накунед, ба корҳоям бовар кунед.+

22 Эй мардони Исроил, ба ин суханон гӯш диҳед: Худо ба воситаи Исои носирӣ дар байни шумо корҳои бузург ва аломату муъҷизаҳо ба амал оварда, кушоду равшан нишон дод, ки Исо фиристодаи ӯст,+ чуноне ки худи шумо низ инро медонед.

38 Одамон дар бораи он гап мезаданд, ки чӣ тавр Худо Исои носириро бо рӯҳи муқаддас тадҳин кард*+ ва ба ӯ қудрат дод. Онҳо боз мегуфтанд, ки ӯ дар тамоми сарзамин гашта, некӣ мекарду ҳамаи онҳоеро, ки дар банди Иблис буданд, шифо медод,+ зеро Худо бо ӯ буд.+