29 Он гоҳ левизода, ки дар мулки меросии ту ба вай ҳиссае дода нашудааст, ғариб, ятим ва бевазан, ки дар шаҳри ту зиндагӣ мекунад, метавонанд омада, бихӯранд ва сер шаванд.+ Агар ин тавр кунӣ, Худоят Яҳува ҳама корҳоятро баракат медиҳад.+

19 “Лаънат ба касе, ки ҳангоми ҳалли масъалаи ғариб, ятим ва бевазан+ адлу инсофро зери по кунад”.+ Тамоми мардум бигӯяд: “Омин!”