4 Ман — Юҳанно, ба ҳафт ҷамоати+ Осиё чунин менависам:

Лутфу осоиштагӣ бод бар шумо аз ҷониби «Оне, ки буд, ҳаст ва меояд»+ ва аз ҷониби ҳафт рӯҳе,+ ки дар пеши тахти ӯ мебошанд,

5 Ман шунидам, ки фариштае, ки бар обҳо қудрат дорад, чунин гуфт: «Эй Худое, ки ҳастӣ ва будӣ,+ эй Худои бовафо,+ ту росткорӣ, зеро ҳукм баровардаӣ, ки ин чизҳо рӯй диҳанд.+