9 Нури ҳақиқие, ки ба ҳар гуна одамон равшанӣ медиҳад, бояд ба ҷаҳон меомад.+

13 ман, эй подшоҳ, дар нисфи рӯз нуре аз осмон дидам, ки аз нури офтоб равшантар буд, ва он дар гирди ман ва ҳамроҳонам дурахшид.+

15 Вале ман гуфтам: “Эй тақсир, ту кистӣ?” Ҳазрат ҷавоб дод: “Ман ҳамон Исоям, ки ту озор медиҳӣ.

3 Писар дурахши* ҷалоли Худо+ ва тасвири дурусту равшани зоти ӯ буда,+ ҳама чизро бо каломи пурқувват нигоҳ медорад. Ӯ, баъд аз он ки моро аз гуноҳҳоямон пок кард,+ дар боло аз дасти рости Худои олимақом нишаст.+