Забур
Таронаи Осаф.+
82 Худо дар анҷумани илоҳӣ менишинад.+
Ӯ дар байни худоён* доварӣ карда мегӯяд:+
4 Бечораву камбағалро наҷот диҳед,
Онҳоро аз дасти бадкор халос намоед».
5 Онҳо намедонанд ва намефаҳманд,+
Дар торикӣ роҳ мераванд.
Бунёди замин ба ларза меояд.+
7 Аммо шумо мисли одамизод
Ва монанди мирони дигар хоҳед мурд”».+
8 Бархез, эй Худо, ва заминро доварӣ намо,+
Зеро ҳамаи халқҳо аз они туянд.