1 Қӯринтиён
11 Аз ман ибрат гиред, чунон ки ман аз Масеҳ мегирам.+
2 Мехоҳам шуморо таъриф кунам, зеро шумо дар ҳар маврид маро дар хотир доред ва он чиро*, ки ба шумо таълим дода будам, риоя мекунед. 3 Лекин мехоҳам инро ҳам бидонед, ки сардори ҳар мард Масеҳ аст,+ сардори зан мард аст,+ сардори Масеҳ бошад, Худост.+ 4 Ҳар марде, ки сари пӯшида дуо мегӯяд ё пешгӯйӣ мекунад, сари* худро шарманда месозад 5 ва ҳар зане, ки сари луч дуо мегӯяд ё пешгӯйӣ мекунад,+ сари* худро шарманда месозад, зеро ин мисли он аст, ки сари ӯ тарошида шуда бошад. 6 Пас, агар зан сари худро напӯшонад, бояд мӯйи сарашро паст кунад, аммо, агар барои зан паст кардан ё тарошидани мӯйи сар шармандагӣ бошад, бигзор сари худро пӯшонад.
7 Мард набояд сари худро пӯшонад, зеро ӯ сурат+ ва ҷалоли Худост, зан бошад, ҷалоли мард аст. 8 На мард аз зан офарида шудааст, балки зан аз мард.+ 9 Беш аз ин, на мард барои зан офарида шудааст, балки зан барои мард.+ 10 Бинобар ин зан ба хотири фариштагон бояд бар сараш нишонаи итоаткорӣ дошта бошад.+
11 Бо вуҷуди ин байни пайравони Ҳазрат на зан бе мард вуҷуд дошта метавонаду на мард бе зан. 12 Охир, чуноне ки зан аз мард офарида шудааст,+ мард низ аз зан таваллуд меёбад, вале офаридгори ҳама чиз Худост.+ 13 Худатон фикр кунед: оё дуруст аст, ки зан сари луч ба Худо дуо гӯяд? 14 Магар худи табиат шуморо таълим намедиҳад, ки мӯйи дароз барои мард шармандагист, 15 вале, агар зан мӯйи дароз дошта бошад, ин барои ӯ ҷалол аст? Бале, мӯй ба зан барои пӯшондани сар дода шудааст. 16 Лекин, агар касе дар ин бора баҳс кардан хоҳад, бояд гӯем, ки на мо одати дигаре дорем ва на ҷамоатҳои Худо.
17 Вале, ҳоло ки ин дастуротро медиҳам, забонам намегардад шуморо таъриф кунам, зеро шумо на ба фоида, балки ба зарари якдигар ҷамъ меоед. 18 Аввал ин ки, ба ман чунин хабар расид, ки вақте ҷамъ меоед, дар байнатон ҷудоиҳо дида мешавад, ва ман ба ин як қадар бовар ҳам мекунам. 19 Албатта, шакке нест, ки дар байнатон мазҳабҳои* гуногун низ ба вуҷуд хоҳанд омад,+ то маълум гардад, ки Худо аз кӣ розист.
20 Вақте ки шумо дар як ҷо ҷамъ меоед, инро барои хӯрдани хӯроки шоми Ҳазрат+ намекунед. 21 Шумо, пеш аз он ки онро бихӯред, хӯроки овардаатонро мехӯред, ба тавре ки яке гушна мемонаду дигаре маст мешавад. 22 Оё шумо хона надоред, ки он ҷо бихӯреду бинӯшед? Ё шумо ҷамоати Худоро сазовори эҳтиром намеҳисобед ва онҳоеро, ки камбағаланд, дар хиҷолат мондан мехоҳед? Ба шумо чӣ гӯям? Шуморо таъриф кунам? Не, барои ин коратон таъриф намекунам.
23 Он чиро, ки Ҳазрат ба ман супурд, ба шумо низ таълим додаам, яъне онро, ки Ҳазрати Исо шабе,+ ки бояд ба дасти душманон супурда мешуд, нонро гирифт 24 ва пас аз шукргузорӣ кардан онро шикаста, гуфт: «Ин рамзи бадани ман аст,+ ки барои шумо қурбон мешавад. Инро барои ёдоварии ман ба ҷо оваред».+ 25 Мисли ин, баъд аз хӯроки шом ӯ пиёларо ба даст гирифта,+ гуфт: «Ин пиёла аҳди нав аст*+ дар асоси хуни ман.+ Ҳар боре ки аз он менӯшед, инро барои ёдоварии ман ба ҷо оваред».+ 26 Ҳар боре ки ин нонро мехӯред ва аз ин пиёла менӯшед, шумо то вақти омадани Ҳазрат марги ӯро хабар медиҳед.
27 Бинобар ин ҳар касе, ки нонро мехӯрад ё аз пиёлаи Ҳазрат менӯшад, дар ҳоле ки сазовори ин нест, бар зидди бадан ва хуни Ҳазрат гуноҳ мекунад. 28 Бигзор аввал шахс худро бисанҷаду дилпур шавад,+ ки сазовор аст, ва танҳо баъд он нонро бихӯраду аз он пиёла бинӯшад. 29 Агар шахс бихӯраду бинӯшад, вале дарк накунад, ки ин рамзи бадани Ҳазрат аст, ӯ худро маҳкум мекунад. 30 Аз ин ҷост, ки бисёре аз шумо нотавону беморед ва бисёре дар хоби марг ҳастед*.+ 31 Вале, агар мо дарк мекардем, ки чӣ гуна шахс ҳастем, ҳукм карда намешудем. 32 Вале, вақте ҳукм карда мешавем, Яҳува моро ислоҳ мекунад,+ то ки мо ҳамроҳи ин ҷаҳон маҳкум нашавем.+ 33 Бинобар ин, эй бародарон, вақте барои хӯрдани ин хӯрок ҷамъ меоед, якдигарро интизор шавед. 34 Агар касе гушна бошад, бигзор дар хона бихӯрад, то дар вақти ҷамъ омаданатон гирифтори маҳкумият нашавед.+ Дигар масъалаҳоро бошад, баъди омаданам ҳал мекунам.