2 Воқеанома
25 Амасё дар 25-солагиаш подшоҳ шуд ва 29 сол дар Ерусалим ҳукмронӣ кард. Модараш Еҳуаддон ном дошт ва аз Ерусалим буд.+ 2 Ӯ он чиро, ки дар назари Яҳува дуруст буд, ба амал меовард, вале на бо дили пурра. 3 Ҳамин ки подшоҳӣ дар дасти Амасё устувор гашт, ӯ ходимонеро, ки шоҳро, падари ӯро, кушта буданд, ба қатл расонд,+ 4 лекин писарони онҳоро накушт, балки мувофиқи он чӣ дар китоби Тавроти* Мӯсо навишта шуда буд, амал кард, зеро Яҳува чунин фармуда буд: «Падарон барои писарон ва писарон барои падарон набояд кушта шаванд. Ҳар кас бояд барои гуноҳи худаш кушта шавад».+
5 Амасё аҳли Яҳудоро ҷамъ овард ва онҳоро, тамоми Яҳудо ва Бинёминро, зери дасти мириҳазорону мирисадон мувофиқи хонаводаҳояшон гузошт.+ Ӯ касони 20-сола ва калонтарро саршуморӣ кард+ ва маълум шуд, ки шумораи онҳо 300 000 ҷанговари яккачине* буд, ки метавонистанд лашкар шуда бо найзаву сипари калон биҷанганд. 6 Ҳамчунин ӯ ба 100 киккар* нуқра аз Исроил 100 000 ҷанговари пурзӯрро киро кард, 7 вале марди Худо назди ӯ омада, гуфт: «Эй подшоҳ, лашкари Исроилро бо худ нагир, зеро Яҳува бо Исроил, бо ягон эфроимӣ, нест.+ 8 Худат бирав, амал намо ва далерона биҷанг, вагарна Худо туро дар пеши душман шикаст медиҳад, зеро Худо қодир аст ҳам мадад кунад+ ва ҳам шикаст диҳад». 9 Амасё бошад, ба марди Худо гуфт: «Бо 100 киккаре, ки барои сарбозони Исроил додам, чӣ мешавад?» Марди Худо гуфт: «Яҳува метавонад ба ту аз ин зиёдтар диҳад».+ 10 Он гоҳ Амасё сарбозонеро, ки аз Эфроим омада буданд, ба хонаашон фиристод. Онҳо бошанд, аз Яҳудо ба қаҳр омаданд ва пур аз хашму ғазаб ба хонаи худ баргаштанд.
11 Амасё далер шуда сарбозонашро ба водии Намак+ бурд ва аз мардони Сеир 10 000-ро кушт.+ 12 Мардони Яҳудо 10 000 нафарро зинда дастгир карданд ва ба қуллаи кӯҳ бурда, ба ҷарӣ партофтанд ва ҳамаи онҳо майда-майда шуданд. 13 Он сарбозоне, ки Амасё баргардонда буд, то бо вай ба ҷанг нараванд,+ ба шаҳрҳои Яҳудо, аз Сомария+ то Байт-Ҳорӯн,+ тохтутоз карданд. Онҳо 3000 нафарро куштанд ва ғанимати бисёре гирифтанд.
14 Пас аз он ки Амасё адӯмиёнро шикаст дод, худоёни мардуми Сеирро ҳамроҳаш овард. Ӯ онҳоро худои худ карда,+ ба онҳо саҷда бурд ва қурбонӣ оварда дуд баровард. 15 Яҳува аз Амасё сахт ба хашм омада ба наздаш пайғамбареро фиристод, ки ба ӯ гуфт: «Чаро ту худоёни халқеро пайравӣ мекунӣ, ки халқи худро аз дасти ту халос карда натавонистанд?»+ 16 Вақте ӯ гап мезад, подшоҳ гуфт: «Кӣ туро маслиҳатгари подшоҳ таъйин кардааст?+ Бас кун!+ Чӣ даркор аст, ки туро бикушанд?» Он гоҳ пайғамбар гапашро бас кард, лекин баъд илова намуд: «Ман медонам, ки Худо қарор кардааст, ки туро нобуд созад, зеро ту ба ин кор даст задӣ ва ба маслиҳати ман гӯш надодӣ».+
17 Амасёи шоҳи Яҳудо бо вазирони худ маслиҳат кард ва ба Еҳуоши писари Еҳуоҳози писари Еҳуи шоҳи Исроил хабар фиристода гуфт: «Биё биҷангем*».+ 18 Еҳуоши шоҳи Исроил ба Амасёи шоҳи Яҳудо чунин ҷавоб фиристод: «Хоре дар Лубнон ба сидраи Лубнон паём фиристода гуфт: “Духтаратро ба писарам ба занӣ бидеҳ”. Вале ҳайвони ваҳшие дар Лубнон аз пеши хор гузашта, онро поймол кард. 19 Ту гуфтӣ: “Ман* Адӯмро шикаст додам”+ ва дилат мағрур шуду шуҳрат хостӣ. Дар хонаат бишин, чӣ даркор аст, ки ба сарат фалокат оварда худату Яҳудоро фурӯ ғалтонӣ?»
20 Вале Амасё ба вай гӯш надод.+ Ин аз ҷониби Худо буд, ки онҳоро ба дасти душман супорад,+ зеро онҳо аз пайи худоёни Адӯм рафтанд.+ 21 Он гоҳ Еҳуоши шоҳи Исроил ба ҷанг баромада, бо Амасёи шоҳи Яҳудо дар Байт-Шемеши+ Яҳудо биҷангид. 22 Аҳли Яҳудо аз дасти Исроил шикаст хӯрд ва ҳар як яҳудӣ ба хонаи* худ гурехт. 23 Еҳуоши шоҳи Исроил Амасёи шоҳи Яҳудо, писари Еҳуоши писари Еҳуоҳозро, дар Байт-Шемеш дастгир кард ва ӯро ба Ерусалим оварда, девори Ерусалимро аз дарвозаи Эфроим+ то дарвозаи Кунҷакӣ,+ 400 газро*, вайрон кард. 24 Ӯ тамоми тилло, нуқра ва ҳар чизи қиматбаҳоеро, ки дар хонаи Худо зери назорати Убайд-Адӯм буд ва дар ганҷинаҳои қасри шоҳ+ ёфт шуд, ҳамчунин гаравгононро гирифта, ба Сомария баргашт.
25 Амасёи+ писари Еҳуоши шоҳи Яҳудо баъд аз марги Еҳуоши+ писари Еҳуоҳози шоҳи Исроил 15 сол зиндагӣ кард.+ 26 Воқеаҳои дигари ҳаёти Амасё, аз аввал то охир, дар Китоби шоҳони Яҳудо ва Исроил навишта шудааст. 27 Аз он вақте ки Амасё пайравӣ кардани Яҳуваро бас кард, дар Ерусалим бар зидди ӯ забон як карданд.+ Он гоҳ ӯ ба Локиш гурехт, вале аз пасаш ба Локиш одам фиристода, ӯро дар он ҷо куштанд. 28 Ҷасади ӯро бо аспҳо оварда, бо бобоёнаш дар шаҳри Яҳудо гӯронданд.