4 Подшоҳон

17 Дар соли 12-уми Оҳози шоҳи Яҳудо Ҳушаи+ писари Эло дар Сомария бар Исроил подшоҳ шуд ва нуҳ сол ҳукмронӣ кард. 2 Ӯ он чиро, ки дар назари Яҳува бад буд, ба амал меовард, аммо на ба дараҷаи он шоҳони Исроил, ки пеш аз ӯ буданд. 3 Шалманосари подшоҳи Ошур бар зидди ӯ баромад+ ва Ҳушаъ хизматгораш шуда, ба ӯ хироҷ месупорид.+ 4 Пас аз чанде подшоҳи Ошур фаҳмид, ки Ҳушаъ бар зидди ӯ исён бардоштааст, зеро Ҳушаъ ба назди Сӯ, подшоҳи Миср, хабаррасононашро фиристода буд+ ва ба шоҳи Ошур мисли солҳои пешина хироҷ надод. Барои ҳамин подшоҳи Ошур ӯро бандубаст карда, ба зиндон партофт.

5 Подшоҳи Ошур бар зидди тамоми кишвар лашкар кашид ва ба Сомария омада, онро се сол муҳосира кард. 6 Дар соли нуҳуми Ҳушаъ подшоҳи Ошур Сомарияро забт кард+ ва халқи Исроилро асир карда,+ ба Ошур бурд ва онҳоро дар Ҳалаҳ ва Ҳобӯр, дар назди дарёи Ҷӯзон,+ ва дар шаҳрҳои Модай сокин кард.+

7 Ин барои он рӯй дод, ки халқи Исроил бар зидди Худояшон Яҳува, ки онҳоро аз Миср бароварда, аз дасти фиръавн, шоҳи Миср, халос карда буд,+ гуноҳ карданд. Онҳо худоёни дигарро парастиш намуданд*,+ 8 ба урфу одатҳои халқҳое, ки Яҳува аз пеши исроилиён ронда буд, ва урфу одатҳое, ки шоҳони Исроил ҷорӣ намуда буданд, пайравӣ карданд.

9 Исроилиён корҳоеро мекарданд, ки дар назари Худояшон Яҳува нодуруст буд. Онҳо дар тамоми шаҳрҳои худ, аз бурҷи* дидбонӣ то шаҳри ҳисордор*, баландиҳо месохтанд,+ 10 бар ҳар як теппаи баланд ва зери ҳар як дарахти сершоху барг+ барои парастиш сутунҳо ва Ашераҳо*+ мегузоштанд 11 ва мисли халқҳое, ки Яҳува аз пеши онҳо бадарға карда буд,+ бар ҳамаи баландиҳо қурбонӣ оварда дуд мекарданд. Онҳо бо бадкирдории худ Яҳуваро ба хашм меоварданд.

12 Онҳо ба бутҳои ҳаром* хизмат мекарданд,+ ҳарчанд Яҳува гуфта буд, ки ҳаргиз чунин накунанд.+ 13 Яҳува ба воситаи ҳамаи пайғамбарон ва пешбинон Исроил ва Яҳудоро огоҳ карда+ мегуфт: «Аз роҳҳои бади худ гардед!+ Амру фармудаҳои маро, он чиро, ки дар тамоми шариат ба бобоёнатон фармуда будам ва ба воситаи бандагонам пайғамбарон фиристода будам, риоя кунед». 14 Вале онҳо гӯш надоданд ва мисли бобоёнашон, ки ба Худояшон Яҳува имон надоштанд, гарданшахӣ мекарданд.+ 15 Онҳо дастурҳо, аҳдеро, ки ӯ бо бобоёнашон баста буд,+ ва ёдовариҳоеро, ки барои огоҳӣ дода буд, рад карданд+ ва ба тамоми халқҳои гирду атрофашон, ки Яҳува фармуда буд, ки ба онҳо пайравӣ накунанд,+ пайравӣ мекарданд ва бутҳои бекораро парастиш намуда+ мисли онҳо бекора шуданд.+

16 Онҳо тамоми амрҳои Худояшон Яҳуваро тарк карданд, ду гӯсолаи рехта+ ва Ашера* сохтанд,+ ба тамоми лашкари осмон саҷда бурданд+ ва ба Баал хизмат карданд.+ 17 Онҳо ҳамчунин писарону духтарони худро дар оташ қурбон мекарданд*,+ ғайбгӯйӣ менамуданд,+ фол мекушоданд ва ба корҳое, ки дар назари Яҳува бад буд, дода шуда ӯро ба хашм меоварданд.

18 Аз ин рӯ Яҳува бар Исроил чунон дарғазаб шуд, ки онҳоро аз пеши назараш дур кард.+ Ӯ ғайр аз Яҳудо қабилаи дигареро боқӣ нагузошт.

19 Вале Яҳудо ҳам амрҳои Худояшон Яҳуваро риоя накард+ ва урфу одатҳоеро, ки Исроил пайравӣ менамуд, ба ҷо овард.+ 20 Яҳува тамоми насли Исроилро рад намуд, онҳоро сархам кард, ба дасти ғоратгарон супурд ва оқибат онҳоро аз ҳузури худ дур сохт. 21 Ӯ Исроилро аз хонадони Довуд ҷудо кард ва онҳо Ёробъоми писари Наботро подшоҳ карданд.+ Аммо Ёробъом Исроилро аз Яҳува дур кард ва онҳо бо айби ӯ гуноҳи азим карданд. 22 Халқи Исроил ба тамоми гуноҳҳои Ёробъом пайравӣ карда+ аз онҳо дур нашуд, 23 то даме ки Яҳува, чуноне ки ба воситаи тамоми бандагонаш пайғамбарон гуфта буд, Исроилро аз пеши назари худ дур кард.+ Исроилро асир карда, аз заминаш ба Ошур бурданд+ ва онҳо то имрӯз дар он ҷоянд.

24 Сипас подшоҳи Ошур мардуми Бобил, Кут, Авво, Ҳамот ва Сефарвоимро+ оварда, ба ҷойи исроилиён дар шаҳрҳои Сомария ҷойгир кард. Онҳо Сомарияро соҳиб шуда дар шаҳрҳояш сокин гаштанд. 25 Вақте ин мардум зисту зиндагониро дар он ҷо сар кард, аз Яҳува наметарсид. Барои ҳамин Яҳува шеронро фиристод+ ва он шерон онҳоро куштан гирифтанд. 26 Ба шоҳи Ошур хабар доданд: «Халқҳое, ки ту асир карда, ба шаҳрҳои Сомария кӯчондӣ, парастиши* Худои он заминро намедонанд. Худои он замин шеронро фиристода, онҳоро мекушад, зеро ҳеҷ кадомашон парастиши Худои он заминро намедонад».

27 Инро шунида подшоҳи Ошур фармуд: «Яке аз коҳинонро, ки аз он замин асир оварда будед, гашта ба он ҷо кӯчонед, то ба мардум парастиши Худои он заминро ёд диҳад». 28 Он гоҳ яке аз коҳиноне, ки аз Сомария асир оварда буданд, ба Байт-Ил+ баргашт ва мардумро таълим додан гирифт, ки чӣ тавр аз Яҳува битарсанд*.+

29 Лекин ҳар як халқ худои* худро сохт ва онҳоро дар ибодатхонаҳое, ки сомариён бар баландиҳо сохта буданд, гузошт. Ҳар як халқ дар шаҳрҳое, ки зиндагӣ мекард, чунин кард. 30 Мардуми Бобил — Саккут-Банӯт, мардуми Кут — Нирҷал, мардуми Ҳамот+ — Ашимо 31 ва аввиён — Нибҳозу Тартоқро сохтанд. Сефарвоиён писарони худро барои Адрамалик ва Анамалик, худоёни Сефарвоим,+ дар оташ месӯзонданд. 32 Онҳо аз Яҳува метарсиданд, бо вуҷуди ин аз мардуми одӣ коҳинони баландиҳоро таъйин карданд ва ин коҳинон барои халқ дар ибодатхонаҳои баландиҳо хизмат мекарданд.+ 33 Ҳамин тавр онҳо аз Яҳува тарсанд ҳам, худоёни худро мувофиқи урфу одатҳои халқҳое, ки аз онҳо гирифта шуданд, парастиш мекарданд.+

34 Онҳо то ба имрӯз аз рӯйи урфу одатҳои* пешинаи худ рафтор мекунанд. Ҳеҷ кадоми онҳо Яҳуваро парастиш намекунад* ва фармудаҳо, ҳукмҳо, Шариат ва амрҳоеро, ки Яҳува ба писарони Яъқуб, ки номашро ба Исроил иваз кард,+ дода буд, риоя наменамояд. 35 Яҳува бо Исроил аҳд баста,+ фармуда буд: «Аз худоёни дигар натарсед, ба онҳо саҷда набаред, хизмат накунед ва қурбонӣ наоред,+ 36 балки аз Яҳува, ки шуморо бо қуввати бузург ва бозуи пурзӯр аз замини Миср берун овард,+ битарсед+ ва ба ӯ саҷда баред ва қурбонӣ оред. 37 Дастурҳо, ҳукмҳо, Шариат ва амрҳоеро, ки ба шумо навишта додааст,+ ҳама вақт нуқта ба нуқта риоя намоед ва аз худоёни дигар натарсед. 38 Аҳдеро, ки бо шумо бастаам, фаромӯш накунед+ ва аз худоёни дигар натарсед, 39 балки аз Худоятон Яҳува битарсед, зеро ӯ шуморо аз дасти тамоми душманонатон халос мекунад».

40 Вале он халқҳо гӯш надоданд ва аз рӯйи урфу одати* пешинаи худ рафтор карданд.+ 41 Онҳо аз Яҳува тарсиданд,+ аммо ба бутҳои худ низ хизмат мекарданд. Писарону наберагони онҳо то имрӯз мисли бобоёнашон рафтор мекунанд.