ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Яҳува халқашро дӯст медорад (1–5)

• Коҳинон қурбониҳои нуқсондор меоранд (6–14)

  • Номи Худо дар миёни халқҳо бузург мешавад (11)

2

• Насиҳат ба коҳинон (1–9)

  • Коҳинон бояд дониши Худоро таълим диҳанд (7)

• Бевафоӣ ба ҳамсар (10–17)

  • Яҳува аз талоқ нафрат дорад (16)

3

• Худованд омада, ибодатгоҳашро тоза мекунад (1–5)

  • Хабаррасони аҳд (1)

• Сӯйи Яҳува баргардед (6–12)

  • Яҳува тағйир намеёбад (6)

  • «Сӯйи ман баргардед ва ман сӯйи шумо бармегардам» (7)

  • Даҳякҳоро биёред ва Яҳува баракатҳоро фурӯ мерезад (10)

• Росткорон ва бадкорон (13–18)

  • Китоби ёддошт пеши Худо навишта мешавад (16)

  • Фарқи росткору бадкор (18)

4

• Омадани Илёс пеш аз рӯзи Яҳува (1–6)

  • «Офтоби росткорӣ медурахшад» (2)