ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Калом ҷисм шуд (1–18)

• Ҷавоби Яҳё ба фиристодагони фарисиён (19–28)

• Исо — Барраи Худо (29–34)

• Шогирдони аввалини Исо (35–42)

• Филиппус ва Натанъил (43–51)

2

• Тӯй дар Қоно; ба шароб табдил додани об (1–12)

• Исо ибодатгоҳро тоза мекунад (13–22)

• Исо дили одамро медонад (23–25)

3

• Исо ва Ниқӯдимус (1–21)

  • Дубора таваллуд шудан (3–8)

  • Худо ҷаҳонро дӯст дошт (16)

• Шоҳидии охирини Яҳё дар бораи Исо (22–30)

• Касе, ки аз болост (31–36)

4

• Исо ва зани сомарӣ (1–38)

  • Парастиш «дар рӯҳ ва ростӣ» (23, 24)

• Бисёре аз сомариён ба Исо имон меоранд (39–42)

• Исо писари ходими дарборро сиҳат мекунад (43–54)

5

• Шифо ёфтани марди бемор дар Байт-Ҳасдо (1–18)

• Ба Исо Падараш қудрат додааст (19–24)

• Мурдагон овози Исоро мешунаванд (25–30)

• Шаҳодат дар бораи Исо (31–47)

6

• Исо 5000 мардро сер мекунад (1–15)

• Исо рӯ-рӯйи об роҳ меравад (16–21)

• Исо — «нони ҳаёт» (22–59)

• Бисёриҳо аз суханони Исо ба хашм меоянд (60–71)

7

• Исо дар Иди Хаймаҳо (1–13)

• Исо дар ид таълим медиҳад (14–24)

• Ақидаҳои гуногун дар бораи Масеҳ (25–52)

8

• Падар дар бораи Исо шаҳодат медиҳад (12–30)

  • Исо — «нури ҷаҳон» (12)

• Насли Иброҳим (31–41)

  • «Ростӣ шуморо озод хоҳад кард» (32)

• Фарзандони Иблис (42–47)

• Исо ва Иброҳим (48–59)

9

• Исо кӯри модарзодро шифо медиҳад (1–12)

• Фарисиён марди шифоёфтаро пурсуков мекунанд (13–34)

• Кӯр будани фарисиён (35–41)

10

• Чӯпон ва қӯраҳои гӯсфандон (1–21)

  • Исо чӯпони нек аст (11–15)

  • «Ман гӯсфандони дигаре ҳам дорам» (16)

• Яҳудиён Исоро гирд мекунанд (22–39)

  • Бисёри яҳудиён имон намеоранд (24–26)

  • «Гӯсфандони ман ба овозам гӯш медиҳанд» (27)

  • Писар ва Падар якдиланд (30, 38)

• Бисёриҳо дар тарафи дигари Урдун имон меоранд (40–42)

11

• Марги Лаъзор (1–16)

• Исо Мартову Марямро дилбардорӣ мекунад (17–37)

• Лаъзорро зинда кардани Исо (38–44)

• Исоро куштан мехоҳанд (45–57)

12

• Марям ба пойҳои Исо равған мерезад (1–11)

• Ба Ерусалим даромадани Исо (12–19)

• Исо маргашро пешгӯйӣ мекунад (20–37)

• Беимонии яҳудиён пешгӯйӣ шуда буд (38–43)

• Исо барои наҷот додани ҷаҳон омад (44–50)

13

• Исо пойҳои шогирдонашро мешӯяд (1–20)

• Хиёнаткор будани Яҳудо (21–30)

• Амри нав (31–35)

  • «Агар дар байнатон муҳаббат бошад» (35)

• Исоро инкор кардани Петрус пешгӯйӣ мешавад (36–38)

14

• Исо роҳи ягона ба сӯйи Падар аст (1–14)

  • «Ман роҳ, ростӣ ва ҳаёт ҳастам» (6)

• Исо рӯҳи муқаддасро ваъда медиҳад (15–31)

  • «Падар аз ман бузургтар аст» (28)

15

• Мисол дар бораи токи ҳақиқӣ (1–10)

• Шогирдон бояд якдигарро мисли Масеҳ дӯст доранд (11–17)

  • «Муҳаббати бузургтар аз ин нест» (13)

• Ҷаҳон аз шогирдони Исо нафрат мекунад (18–27)

16

• Шогирдони Исоро кушта метавонанд (1–4а)

• Амали рӯҳи муқаддас (4б–16)

• Ғами шогирдон ба хурсандӣ табдил меёбад (17–24)

• Исо бар ҷаҳон ғолиб омад (25–33)

17

• Дуои охирини Исо бо расулон (1–26)

  • Шинохтани Худо сӯйи ҳаёти ҷовидонӣ мебарад (3)

  • Масеҳиён қисми ин ҷаҳон нестанд (14–16)

  • «Каломи ту ростист» (17)

  • «Номи туро ба онҳо шиносондам» (26)

18

• Яҳудо ба Исо хиёнат мекунад (1–9)

• Петрус шамшер мекашад (10, 11)

• Исоро назди Ҳонон мебаранд (12–14)

• Петрус бори аввал Исоро инкор мекунад (15–18)

• Исо дар пеши Ҳонон (19–24)

• Дуюм ва сеюм бор Исоро инкор кардани Петрус (25–27)

• Исо дар назди Пилотус (28–40)

  • «Подшоҳии ман аз ин ҷаҳон нест» (36)

19

• Исоро қамчинкорӣ ва масхара мекунанд (1–7)

• Пилотус боз ба Исо савол медиҳад (8–16а)

• Исоро дар Ҷолҷолто мехкӯб мекунанд (16б–24)

• Исо ғами модарашро мехӯрад (25–27)

• Марги Исо (28–37)

• Гӯрондани Исо (38–42)

20

• Қабри холӣ (1–10)

• Исоро дидани Марями Маҷдалия (11–18)

• Намудор шудани Исо ба шогирдон (19–23)

• Шубҳа ва сипас боварӣ ҳосил кардани Тумо (24–29)

• Мақсади навиштани ин дастхат (30, 31)

21

• Исо ба шогирдонаш намудор мешавад (1–14)

• Петрус мегӯяд, ки Исоро дӯст медорад (15–19)

  • «Барраҳои маро бичарон» (17)

• Ояндаи шогирди дӯстдоштаи Исо (20–23)

• Хулоса (24, 25)