Мавқеи иҷтимоӣ
Оё нажод, аслу насаб ва боигарии шахс ӯро дар назари Яҳува аз дигарон болотар мегардонад?
Крн 17:26, 27; Рм 3:23–27; Ғл 2:6; 3:28
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
Юҳ 8:31–40. Баъзе яҳудиён фахр мекарданд, ки аз авлоди пайғамбар Иброҳиманд, аммо Исо гуфт, ки онҳо ягон зарра ба Иброҳим монанд нестанд, зеро мисли ӯ рафтор намекунанд.
Оё ягон сабабе ҳаст, ки мо худро аз одамони миллату нажодашон дигар боло гирем?
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
Юн 4:1–11. Яҳува пайғамбараш Юнусро пурсаброна таълим дод, ки ба мардуми шаҳри Нинве, ки аз миллати дигар буданд, раҳм зоҳир кунад.
Крн 10:1–8, 24–29, 34, 35. Петруси расул фаҳмид, ки набояд ғайрияҳудиёнро нопок ҳисобад, аз ин рӯ ӯ ба Корнилюс ва хонаводааш кумак кард, ки аввалин масеҳиёни бехатна шаванд.
Оё масеҳиёни бой бояд худро аз дигарон боло гиранд ё нисбати худ муносибати махсусро интизор шаванд?
Ҳамчунин нигаред ба 5Мс 8:12–14; Ир 9:23, 24
Агар шахс нозир бошад, оё ӯ бояд дигаронро ба чашми кам бинад ва аз ҳад сахтгир бошад?
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
5Мс 17:18–20. Яҳува ба шоҳони Исроил гуфта буд, ки худро аз дигарон боло нагиранд, зеро дар назари ӯ ҳамаи онҳо бародаронанд.
Мқ 10:35–45. Вақте Исо дид, ки расулонаш мартабаҷӯйӣ мекунанд, онҳоро ислоҳ кард.
Чӣ гуна шахс метавонад писанди Худо гардад?
Оё масеҳиён аз рӯйи адолатдӯстияшон кӯшиш мекунанд, ки ба қонуни давлат тағйирот дароранд?
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
Юҳ 6:14, 15. Исроилиён интизор буданд, ки Исо душвориҳои иҷтимоияшонро ҳал мекунад, лекин Исо нахост, ки дар замин шоҳи онҳо гардад.