ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Шоҳ Куруш фармон мебарорад, ки ибодатгоҳ аз нав бино шавад (1–4)

• Тайёрии асирон барои ба ватан баргаштан (5–11)

2

• Рӯйхати асироне, ки ба ватан баргаштанд (1–67)

  • Хизматгузорони ибодатгоҳ (43–54)

  • Писарони хизматгорони Сулаймон (55–57)

• Хайрияҳо барои ибодатгоҳ (68–70)

3

• Қурбонгоҳро аз нав сохта, дар он қурбониҳо меоранд (1–6)

• Бозсозии ибодатгоҳ сар мешавад (7–9)

• Таҳкурсии ибодатгоҳро мегузоранд (10–13)

4

• Душманон ба сохтмони ибодатгоҳ муқобилат мекунанд (1–6)

• Душманон ба подшоҳ Ардашер шикоятнома менависанд (7–16)

• Ҷавоби подшоҳ Ардашер (17–22)

• Сохтмон боздошта мешавад (23, 24)

5

• Яҳудиён сохтмони ибодатгоҳро аз нав сар мекунанд (1–5)

• Татнай ба подшоҳ Дориюш нома менависад (6–17)

6

• Дориюш тафтиш гузаронда, амр медиҳад (1–12)

• Анҷоми сохтмони ибодатгоҳ ва боз шудани он (13–18)

• Ҷашн гирифтани Иди Раҳоӣ (19–22)

7

• Эзро ба Ерусалим меояд (1–10)

• Мактуби подшоҳ Ардашер ба Эзро (11–26)

• Эзро Яҳуваро ситоиш мекунад (27, 28)

8

• Рӯйхати онҳое, ки бо Эзро бармегарданд (1–14)

• Тайёрӣ ба сафар (15–30)

• Эзро ва ҳамроҳонаш аз Бобил ба Ерусалим меоянд (31–36)

9

• Зангирии яҳудиён аз халқҳои дигар (1–4)

• Дуову илтиҷои Эзро (5–15)

10

• Аҳд дар бораи сар додани занон аз халқи бегона (1–14)

• Яҳудиён занонеро, ки аз халқҳои бегона гирифтанд, сар медиҳанд (15–44)