ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Хабар аз Ерусалим (1–3)

• Дуои Наҳемё (4–11)

2

• Наҳемёро ба Ерусалим мефиристанд (1–10)

• Наҳемё деворҳои шаҳрро аз назар мегузаронад (11–20)

3

• Бино кардани деворҳо (1–32)

4

• Кор бо вуҷуди зиддият пеш меравад (1–14)

• Коргарон аслиҳа дар даст бино мекунанд (15–23)

5

• Наҳемё ба халқ мефармояд, ки ба бародарони худ зулм накунанд (1–13)

• Беғаразии Наҳемё (14–19)

6

• Зиддият ба сохтмон давом дорад (1–14)

• Девор дар 52 рӯз сохта мешавад (15–19)

7

• Дарвозаҳои шаҳр ва дарбонон (1–4)

• Рӯйхати касоне, ки аз асирӣ баргаштанд (5–69)

  • Хизматгузорони ибодатгоҳ (46–56)

  • Писарони хизматгорони Сулаймон (57–60)

• Хайрияҳо барои кор (70–73)

8

• Китоби Таврот хонда ва фаҳмонда мешавад (1–12)

• Ҷашн гирифтани Иди Хаймаҳо (13–18)

9

• Халқ гуноҳҳои худро ба гардан мегирад (1–38)

  • Яҳува — Худои бахшанда (17)

10

• Халқ ваъда медиҳад, ки мувофиқи Шариат амал мекунад (1–39)

  • «Мо ба хонаи Худои худ бепарвоӣ нахоҳем кард» (39)

11

• Мардум дар Ерусалим сокин мешавад (1–36)

12

• Коҳинон ва левизодагон (1–26)

• Маросими бозшавии деворҳои Ерусалим (27–43)

• Дастгирии хизмати ибодатгоҳ (44–47)

13

• Наҳемё боз чора меандешад (1–31)

  • Бояд даҳяк дода шавад (10–13)

  • Қонуни рӯзи шанбе бояд поймол нашавад (15–22)

  • Наҳемё занҳои бегона гирифтанро манъ мекунад (23–28)