Чаро одам мемирад?

8 Яҳува Худо мехост, ки одам тамоми заминро зебо гардонад, то ки ҳама аз биҳишт баҳра бубаранд — Ҳастӣ 1:28.

Инсонҳо метавонистанд, ки ҷовидона зиндагӣ намоянд, агар Одаму Ҳавво ба Яҳува итоат мекарданд. Ба онҳо гуфта шуда буд, ки аз дарахти маърифати неку бад нахӯранд — Ҳастӣ 2:15–17.

9 Як фаришта бад шуд ва морро истифода бурда, Одаму Ҳавворо ба роҳи сарпечӣ аз Худо барангехт — Ҳастӣ 3:1–6.

10 Фариштае, ки Ҳавворо фиреб дод, «мори қадимӣ ... Шайтон Иблис» ном гирифт — Ваҳй 12:9.

11 Яҳува ҷуфти саркашро аз биҳишт ронд — Ҳастӣ 3:23, 24.

12 Одаму Ҳавво фарзанддор шуданд, вале умуман оилаи онҳо хушбахт набуд — Ҳастӣ 3:17, 18.

13 Онҳо бояд пир мешуданд ва мемурданд, ҳамон тавре ки Яҳува гуфт — Ҳастӣ 3:19; Румиён 5:12.

14 Барои ҳамин онҳо мурданд, ҳамон гунае ки ҳайвонҳо мемиранд.

Ҳамаи ҷонзоди рӯи замин миранда ҳастанд — Воиз 3:18–20; Ҳизқиёл 18:4.