СУРУДИ 122
Матину устувор бошед!
1. Тарси халқҳо торафт мегардад беш,
Сахт хавотиранд, ки чӣ ҳаст дар пеш.
Мо бояд бошем матину қавӣ,
Кунем зоҳир содиқӣ.
(Нақарот)
Мо хоҳем буд устувор
Ва аз ҷаҳон дар канор.
Кунем зист дар ростӣ,
Бошем рӯҳан ҳушёр.
2. Дорад домҳои бисёр ин ҷаҳон,
Гар солимфикр ҳастем, ёбем амон.
Донем агар ҳақиқатро азиз,
Кунад Худо моро ҳифз.
(Нақарот)
Мо хоҳем буд устувор
Ва аз ҷаҳон дар канор.
Кунем зист дар ростӣ,
Бошем рӯҳан ҳушёр.
3. Кунем Худоро сидқан ибодат,
Бигзор мо бошем фаъол дар хизмат.
Аз Подшоҳӣ бо ҷаҳд диҳем паём,
Зеро анҷом ҳаст аён.
(Нақарот)
Мо хоҳем буд устувор
Ва аз ҷаҳон дар канор.
Кунем зист дар ростӣ,
Бошем рӯҳан ҳушёр.
(Ҳамчунин нигаред ба Луқ. 21:9; 1 Пет. 4:7.)