Пешниҳодот дар мавъиза

◼ “Оё шумо ба суханоне, ки дар ин ҷо гуфта шудаанд, розиед? [Яъқуб 3:2-ро хонед ва чанд маслиҳати амалии Китоби Муқаддасро гӯед, ки барои бо гуфтор наранҷонидани аъзоёни оила кӯмак менамоянд]”.

◼ “Ҳар оила мушкилиҳо дорад. Ба фикри шумо, ҳамсарон аз куҷо маслиҳатҳои боэътимод ёфта метавонанд? [Имконияти ҷавоб диҳед.] Ба ин маслиҳати амалӣ аҳамият диҳед. [Эфсӯсиён 5:22, 25-ро хонед ва фаҳмонед, ки барои зан мутеи шавҳараш будан чӣ маъно дорад]”.

◼ “Бо ҳамаи мушкилиҳое, ки мо имрӯз дорем, ба фикри шумо, оё дар ҳақиқат осудахотир будан имконпазир аст? [Имконияти ҷавоб диҳед.] Ба бисёриҳо мулоҳиза оиди умеде, ки Китоби Муқаддас ба оянда медиҳад, кӯмак намуд. [Дониёл 2:44 ё Ваҳй 21:3, 4-ро хонед.] Мо ба шумо оиди ин умед бештар фаҳмиданро пешкаш мекунем”.

◼ “Аз сабаби афзудани ҷиноят аксари одамон эҳсоси бехатарӣ надоранд. Ба фикри шумо, оё замоне вазъият беҳтар хоҳад шуд? [Имконияти ҷавоб диҳед.] Ба ин пешгӯии ҷолиби Китоби Муқаддас аҳамият диҳед. [Забур 36:10-ро хонед, сабаби асосии ҷиноят ва роҳи ҳалли ин мушкилиро мувофиқи Китоби Муқаддас, муҳокима кунед]”.