Имконияти хубе барои ҳаловат бурдан аз «Сурудҳои Салтанат»
Ходимони Худо мусиқиро яке аз атои олиҷаноби Яҳува меҳисобанд (Яъқ. 1:17). Бисёр ҷамъомадҳо аз «Сурудҳои Салтанат», ки пеш ва баъд аз вохӯриҳои ҷамъомад маҳин садо медиҳад, ҳаловат мебаранд. Садо додани мусиқии теократӣ моро ба вохӯриҳо хушомадед мегӯяд. Он ба мо кӯмак мерасонад, ки барои ибодат фикран омода шавем. Ҳамчунин садо додани оҳангҳои нав аз китоби сурудҳо моро бо навоҳои нав шинос месозад ва барои дуруст сароидани сурудҳо ба мо кӯмак мекунад. Баъд аз вохӯриҳо садо додани чунин мусиқӣ фазои рӯҳбаландкунандаро нигоҳ медорад, ки дар он аз муоширати наздик ҳаловат бурдан мумкин аст. Барои ҳамин шӯрои пирон метавонад вобаста аз вазъият бехатар будани истифодаи мусиқиро муайян кунад. Агар барои истифодаи мусиқӣ розӣ шаванд, онҳо бояд ғамхорӣ кунанд, то мусиқи аз «Ба Яҳува бисароед (сабти пианино)» пеш ва баъд аз вохӯрӣ садо диҳад. Онҳо набояд гузоранд, ки садои мусиқӣ баланд бошад ва барои муошират кардан халал расонад.