ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО | ВАҲЙ 17–19
Ҷанги Худо ба ҳама ҷангҳо хотима мебахшад
Чаро Яҳува, «Худои муҳаббат ва осоиштагӣ», Писараш, «Мири осоиштагӣ»-ро таъйин кард, то ҷанги Ӯро роҳбарӣ кунад? (2Қр 13:11; Иш 9:6).
Яҳува ва Исо адолатро дӯст медоранд ва аз бадӣ нафрат мекунанд
Танҳо ҳамон вақт сулҳу осоиштагӣ пойдор мегардад, агар одамони бад нест карда шаванд
Аспҳои сафед ва катони сафеди тозаву аълосифат нишон медиҳанд, ки лашкари осмонии Худо «аз рӯйи адолат... меҷангад»
Чӣ ба мо кӯмак мекунад, ки дар ин ҷанги муҳим зинда монем? (Сф 2:3).