«Худо Иброҳимро озмуд»

22:1, 2, 9–12, 15–18

Тасаввур кунед, ки вақте Иброҳим барои қурбон кардани писараш тайёрӣ медид, то чӣ андоза дилаш реш-реш мешуд. Ба ин монанд, вақте ки Яҳува писараш, Исои Масеҳро чун фидия қурбон кард, чунин дарди сахтро ҳис кард (Юҳ 3:16). Мо аз Ҳастӣ 22:2 дар бораи ҳиссиёти Яҳува чӣ мефаҳмем?

Муҳаббати Яҳува шахсан шуморо ба чӣ бармеангезад? (1Қр 6:20; 1Юҳ 4:11).