Вақте ба шумо фишор меоранд, фурӯтаниро нигоҳ доред

Вақте исроилиён ба Мӯсо фишор оварданд, фурӯтании ӯ санҷида шуд (Ад 20:2–5; w19.02 саҳ. 12, сарх. 19)

Мӯсо лаҳзае фурӯтаниашро аз даст дод (Ад 20:10; w19.02 саҳ. 13, сарх. 20, 21)

Яҳува Мӯсо ва Ҳорунро барои хатои ҷиддиашон ҷазо дод (Ад 20:12; w18.07 саҳ. 13, сарх. 4; саҳ. 14, 15, сарх. 12, 13)

Шахси фурӯтан тез ба хашм намеояд ва ҳавобаланду худбин нест. Ҳатто вақте ӯро озор медиҳанд, ӯ пурсабр мемонад, асабӣ намешавад ва хафа шуда қасос намегирад.