ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО

Оқибати талхи беитоатӣ

Баъзе исроилиён бо занони бутпараст оиладор шуданд (Эз 9:1, 2; w06 15.1 саҳ. 20, сарх. 1).

Онҳо ба дастури аниқи Яҳува хунукназарӣ карданд (Эз 9:10–12).

Беитоатии онҳо ҳам ба худашон ва ҳам ба аҳли оилаашон дарду ранҷи зиёд овард (Эз 10:10, 11, 44).

Хоҳаре, ки шавҳараш ҳамимон несту кӯдаки хурдсол дорад, дар бораи вақтҳое, ки дар хизмати Яҳува фаъол буд, фикр карда истодааст. Дар рӯйи миз қуттии сигор ва сигорҳои нимкаш мебошанд ва шавҳари масташ дар рӯйи кат хоб аст.

Ҳар як амри Яҳува бар манфиати мост (w09 1.10 саҳ. 10, сарх. 6). Агар мо ба Худо итоат кунем, аз ноумедиҳо эмин мегардем ва дар оянда соҳиби баракатҳои беҳисоб мешавем.

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Чӣ тавр итоаткорӣ ба Яҳува маро аз дарду ғами беҳуда ҳимоя мекунад?»