БА МАСЕҲ ПАЙРАВӢ КУНЕД
Онҳо барои мо заҳмат мекашанд
Нозирони ноҳиявӣ ва занонашон ба бародару хоҳарон ғамхорӣ менамоянд. Онҳо ҳам мисли дигарон ниёзҳои шахсӣ доранд; баъзан хаставу рӯҳафтода мешаванд ва ташвишу хавотирӣ ҳис мекунанд (Яқ 5:17). Ба ҳамаи ин нигоҳ накарда онҳо ҳар ҳафта фикр мекунанд, ки чӣ тавр бародарону хоҳаронеро, ки хабар мегиранд, рӯҳбаланд созанд. Нозирони ноҳиявӣ дар ҳақиқат «сазовори эҳтироми дучанданд» (1Тм 5:17).
Вақте ки Павлуси расул хост ба Рум рафта, «атои Худоро» ба аҳли ҷамоати он ҷо расонад, ӯ умед дошт, ки ҳам худаш ва ҳам бародару хоҳарон «аз имони якдигар» рӯҳбаланд мешаванд (Рм 1:11, 12). Оё шумо фикр кардед, ки чӣ хел нозири ноҳиявӣ ва занашро (агар ӯ оиладор бошад) рӯҳбаланд карда метавонед?
ВИДЕОНАВОРИ «ҲАФТАИ ХАБАРГИРИИ ЯК НОЗИРИ НОҲИЯВӢ»-РО ТАМОШО КУНЕД ВА БА САВОЛҲОИ ЗЕРИН ҶАВОБ ДИҲЕД:
Чӣ тавр нозирони ноҳиявӣ ва занонашон фидокорона дар бораи ҷамоат ғамхорӣ менамоянд?
Чӣ тавр шахсан шумо ғамхории онҳоро ҳис мекунед?
Чӣ тавр мо онҳоро рӯҳбаланд карда метавонем?