Омӯзиши шахсӣ одамро ҳушёр мекунад

Барои фаҳмидани аҳамияти омӯзиши шахсӣ Дониёл 9:1–19-ро хонед.

Ба рафти фикр сарфаҳм равед. Дар гирду атрофи Дониёл кадом воқеаҳо рӯй доданд ва онҳо ба ӯ чӣ хел таъсир карданд? (Дон. 5:29–6:5). Агар шумо ба ҷойи Дониёл мешудед, чӣ ҳис мекардед?

Таҳкобӣ кунед. Дониёл, эҳтимол, кадом «Навиштаҳои Муқаддас»-ро таҳқиқ мекард? (Дон. 9:2, поварақ; w11-U 1.1 саҳ. 22, сарх. 2). Чаро Дониёл на танҳо гуноҳҳои худ, балки боз гуноҳҳои халқи Исроилро тан гирифт? (3 Мӯсо 26:39–42; 3 Подш. 8:46–50; dp-U саҳ. 182–184). Чӣ тавр дуои Дониёл нишон медиҳад, ки ӯ омӯзандаи боғайрати Каломи Худо буд? (Дон. 9:11–13).

Дарс барои мо. Аз худ пурсед:

• «Чӣ кор кунам, ки воқеаҳои ин ҷаҳон маро рӯҳан суст накунанд?» (Мико 7:7).

• «Чӣ тавр мисли Дониёл омӯзандаи боғайрати Каломи Худо шавам?» (w04-U 1.8 саҳ.12, сарх. 17).

• «Омӯзиши кадом мавзуъҳо маро бедор нигаҳ медорад?» (Мат. 24:42, 44; w12 15.8 саҳ. 5, сарх. 7, 8).