Эзоҳ

a Маънои номи Шилӯ ин аст: “Касе, ки аз они Ӯст: касе ки ба Ӯ тааллуқ дорад”. Бо гузашти вақт аён шуд, ки «Шилӯ» — Исои Масеҳ аст, «шере аз сибти Яҳудо» (Ваҳй 5:5). Дар бархе аз тарҷумаҳои арамӣ калимаи “Шилӯ” ба калимаи “Масеҳ” ё ибораи “Масеҳи Подшоҳ” иваз шудааст.