Эзоҳ

b Якчанд сол пас Павлуси расул ба ибриён нома навишта фаҳмонд, ки аҳди нав чӣ бартарӣ дорад. Дар номааш ӯ рӯирост гуфт, ки аҳди нав аҳди куҳнаро иваз кардааст. Павлус далелҳои боварибахше овард, ки яҳудиёни масеҳӣ бо ёрии он ба яҳудимазҳабони ашаддӣ ҷавоб дода метавонистанд. Андешаронии Павлус дар он нома, бешубҳа, фаҳмиши баъзе масеҳиёнро, ки ба Шариати Мӯсо аз ҳад зиёд такя мекарданд, ислоҳ карда имонашонро қавӣ гардонд (Ибр. 8:7–13).