Эзоҳ

b Худо аз талоқҳое, ки дар асоси Китоби Муқаддас нестанд, нафрат дорад. Вале агар яке аз ҳамсарон зино содир кунад, Худо ихтиёрро ба дасти ҳамсари беайб медиҳад, то ҷудо шудан ё нашуданро худаш қарор кунад (Мал. 2:16; Мат. 19:9). Ба китоби «Муҳаббати Худо», замимаи саҳифаи 219 — «Нуқтаи назари Китоби Муқаддас ба талоқ ва зиндагии ҷудогона» нигаред.