Эзоҳ

a Мувофиқи ваъдаи Ҳанно Самуили хурдсол бояд тамоми умраш назир мешуд. Ин маънои онро дошт, ки вай бояд худашро ба Худо бахшида тамоми умр хизмати муқаддаси Яҳуваро иҷро мекард (Ад. 6:2, 5, 8).