Эзоҳ

a Вақте мо дар мавъиза ба одамон дилсӯзӣ зоҳир мекунем, аз хизмат хурсандии зиёдтар мегирем ва одамон низ хабари моро бо омодагии бештар гӯш мекунанд. Аз ин мақола мо мефаҳмем, ки чӣ тавр Исо ба одамон дилсӯзӣ нишон медод ва бо кадом чор роҳ мо ба ӯ пайравӣ карда метавонем.