Эзоҳ

a Масалан, вақте зан гуфт, ки чаро Исо аз ӯ об мепурсад, саволи баҳсталабро бардошт, зеро байни яҳудиёну сомариён солҳои сол нафрату адоват буд (Юҳанно 4:9). Ҳамчунин ӯ гуфт, ки халқи ӯ аз авлоди Яъқуб аст, лекин дар он вақт яҳудиён инро рад мекарданд (Юҳанно 4:12). Яҳудиён сомариёнро кутоиён меномиданд ва бо ин нишон медоданд, ки онҳо халқи бегонаанд.